پرسش و پاسخ نظام قدیم

نتایج فرادرمانی در مورد لهیدگی نخاع، بسیار مثبت بوده است تا جایی که گزارش‌های زیادی موجود است از احساس درد، انجام حرکت­های جانبی و توانایی ایستادن به کمک ادوات و وسایل مربوطه. در مورد قطع نخاع نیز گزارش‌های زیادی موجود است که بعد از فرادرمانی توانسته‌اند حرکت‌هایی جانبی داشته باشند و از حالت صفر خارج شوند و حداقل قادر باشند برخی کارهای خود را انجام دهند.

رفرنس پاسخ:

-فایل تصویری جلسه 6دوره 1 نظام قدیم نسخه اول: (1:50:02 تا 1:50:56)

در موارد زیر، نیازی به اخذ اجازه و دریافت گزارش از خود فرادرمانگیر نیست ولی لازم است که حداقل یکی از اطرافیان او در جریان فرادرمانی قرار داشته باشد:

ـ اطفال و کودکان

ـ بیماران اغمایی

ـ بیماران خیلی مسن

ـ عقب‌ مانده‌های ذهنی

ـ بیماران روانی- ذهنی

ـ موارد اورژانس

ـ بیماران خاص مانند افراد آلزایمری که قادر به ارائه گزارش نیستند.

*نکته:در موراد فوق، فرادرمانی یک طرفه، اثر فرادرمانی دوطرفه را دارد.

رفرنس پاسخ:

- کتاب انسان از منظری دیگر صفحه 127

-فایل تصویری جلسه 3دوره 1 نظام قدیم نسخه اول: (1:41:05 تا 1:42:10)

خیر! در وهله اول باید گفت که تلقین، تکنیکی است که در مقوله هیپنوتیزم به‌کار گرفته می‌شود و تعریف علمی دقیقی دارد مبنی بر اینکه در پروسه هیپنوتیزم، در صورتی‌که هیپنوتیزور بتواند به ناخودآگاهی فرد نفوذ کند؛ اطلاعات و پیام‌هایی را از طریق کلام، در ناخودآگاهی فرد ثبت می‌کند که به این پیام‌ها تلقین گفته می‌شود. این در حالی‌ است که تنها درصد کمی از افراد، تلقین‌پذیر هستند و به همین دلیل، مقوله تلقین در خودِ هیپنوتیزم نیز یک امر عام نیست در حالی‌که فرادرمانی یک روش عام است که همه انسان‌ها می‌توانند از آن بهره‌مند شوند. همچنین در فرادرمانی از کلام و یا هیچ تکنیک دیگری استفاده نمی‌شود. 

گاهی نیز منظور استفاده از کلمه «تلقین» در این پرسش، معنای عام آن است. به این معنا که شخص با تصور اینکه کار درمانی روی او‌ در حال انجام است؛ با همان تصور، بهبود می‌یابد. در این مورد بعضا نیز از دارونماهای موسوم به پلاسبو Placebo استفاده می‌شود. با توجه به اینکه در فرادرمانی از هیچ وسیله و ابزاری استفاده نمی‌شود؛ این مورد نیز در خصوص فرادرمانی صدق نمی‌کند.

همچنین با توجه به اینکه در گزارش‌های درمان فرادرمانی، موارد متعددی از درمان نوزادان، کودکان و افراد اغمایی موجود است؛ به‌طور کلی مقوله تاثیر تلقین در فرادرمانی، هم در معنای خاص و هم در معنای عام آن منتفی می‌باشد.        

بله. استفاده از فرادرمانگاه برای همه افراد مجاز است؛ حتی اگر دوره‌ها را نگذرانده باشند.

فرادرمانگاه (فرادرمانی و سایمنتولوژی) به‌طور کلی عمومی و رایگان بوده و هیچ ارتباطی به این ندارد که افراد دوره‌های فرادرمانی و سایمنتولوژی را گذرانیده و یا نگذرانیده باشند. لذا علاقمندان به استفاده از این طب‌های مکمل، فقط به‌عنوان کاربرانی که قصد آزمایش و استفاده عملی از این طب‌های مکمل را دارند؛ نام خود را به این فرادرمانگاه می‌دهند و درخواست ارتباط می‌دهند.

اطلاعیه: مورخ ۱ فروردین ۱۴۰۲، مصادف با ۲۱ مارچ ۲۰۲۳ در وب‌سایت مرکزی «ماطاهری دات کام»
اطلاعیه: مورخ ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲، مصادف با ۲ می ۲۰۲۳ در وب‌سایت مرکزی «ماطاهری دات کام»

خیر! ما در هنگام ارتباط به اعضای بدنمان فکر نمی‌کنیم بلکه چارچوب وجود خودمان را کلا زیر نظر داریم تا ببینیم که فرضا جریان از کجا وارد می‌شود و چه اتفاقی می‌افتد و چه مسیری را در بدن ما طی می‌کند. این موضوع، گزارش ما از ارتباطمحسوب می‌شود.

رفرنس پاسخ:

-فایل تصویری جلسه 2دوره 1 نظام قدیم نسخه اول: (1:11:49 تا 1:12:11)

درصد چشمگیری از بیماران، با یک بار ارتباط فرادرمانی بهبود می‌یابند و روند درمان آنها انجام می‌شود و از چنگ بیماری رها می‌شوند. این مسئله ارتباطی به نوع بیماری، حاد و مزمن بودن آن و مدت درگیری بیمار با بیماری و... ندارد. اما در بعضی موارد فرادرمانی مشاهده می‌شود که پس از بهبود و درمان، بیماری باز می‌گردد. 

دلایل بازگشت بیماری به دو دسته «اختیاری» و «غیر اختیاری» تقسیم می‌شوند.

- دلایل اختیاری بازگشت بیماری:این نوع بازگشت، زمانی رخ می‌دهد که بیمار به‌صورت اختیاری مرتکب تخلفاتی شود که در اثر آن، نقش شعور کیهانی را در درمان نادیده بگیرد یا آن را کتمان کند. نمونه‌های بارز این تخلفات، شک و تردید، انکار و ناسپاسی، کتمان و نسبت دادن درمان به جایی غیر از شبکه شعور کیهانی می‌باشد. در صورت بروز این تخلفات، ممکن است بیمار مدت زمانی را در بهبودی بسر ببرد اما ناکهان بیماری بازگردد و حال بیمار مانند دوران قبل از درمان شود.

- دلایل غیر اختیاری بازگشت بیماری:

الف: مقاومت دادگاه ویژه در بیماری‌های روان تنی:این نوع بازگشت در بیمارانی رخ می‌دهد که عامل اولیه و اصلی بیماری جسمی آنها اختلالات ذهن (مشکلات بینشی) یا روان است. در این‌صورت، بدون اینکه خود فرد در بازگشت بیماری نقشی داشته باشد؛درمان آنها بر اثر ساز و کارهای روان و ذهن، با مقاومت دادگاه ویژه روبرو می‌شود که باعث بازگشت بیماری خواهد شد. البته با چند بار تکرار فرادرمانی، این مقاومت‌ها می‌شکنند و بیمار نجات پیدا می‌کند.

ب: مشکلات بینشی در بیماری‌های ذهنی تنی: علت بیماری بعضی افراد، ضعف و مشکلات بینشی است. برای مثال، فردی که دچار ترس از مرگ بوده و شروع بیماری او در این رابطه باشد، در صورتی‌که مشکلات بینشی او برطرف نشود، ممکن است پس از فرادرمانی و بهبودی، باشنیدن خبر مرگ، دیدن اعلامیه ترحیم و هر موضوعی که او را به یاد مرگ می‌اندازد؛ دوباره دچار بیماری شود و به وضعیت اولیه باز گردد. در فرادرمانی به این نوع از بیماری‌ها که ریشه آنها مشکلات بینشی و ادراکی فرد می‌باشد؛ بیماری‌های ذهنی تنی گفته می‌شود. از خصوصیات این دسته از بیماری‌ها این است که بر خلاف بیماری‌های روان تنی (که به مرور و در طی زمان بروز می‌کنند)، به‌یکباره و ناگهانی رخ می‌دهند. بنابراین، اتفاقاتی که درست قبل از بازگشت بیماری رخ می‌دهند؛ وجه مشترکی دارند که از بررسی آنها می‌توان به مشکلات بینشی فرد پی‌برد.
این دسته از بیماران، پس از آگاه شدن از مشکل بینشی خود، پذیرفتن آن و پس از اینکه خواستار رفع مشکل شدند؛ از حمایت شبکه شعور کیهانی برخوردار می‌شوند و تثبیت درمان آنها نیز آغاز می‌گردد.
بنابراین، درمان فرصتی است که توسط حلقه رحمانیت الهی در اختیار ما قرار می‌گیرد. به این‌صورت که این لحظه یک تسویه حساب انجام می‌شود اما اگر ما بعد از این فرصتی که در اختیارمان قرار داده‌ شده، بینش و نحوه نگرشمان به زندگی را تغییر ندهیم؛ مجددا برای خودمان اضطراب ایجاد می‌کنیم و مجددا به یک اسکن دیگر نیاز پیدا می‌کنیم. اما اصل موضوع این است که بتوانیم در کنار این مسئله، تحول هم ایجاد کنیم و نحوه نگرش ما به هستی عوض شود تا از این رهگذر ایمنی‌هایی هم برای ما به وجود آورد. در نهایت، هدف غایی این مسائل فرصت برای ایجاد تحول است. بدون تحول، درمان فایده‌ای ندارد. هدف اصلی ما آن تحول مثبت است؛ نه درمان. درمان یک بازی است.فرض کنیم عمر انسان از صد سال به دویست سال افزایش یابد. باز هم چیزی به‌خودی خود عوض نمی‌شود. ولی ما یک فرصتی می‌خواهیم تا آن کمال و تعالی را پیدا کنیم، تا نحوه‌ نگرشمان به هستی را اصلاح کنیم که برای این فرصت می‌خواهیم.

پ: مشکلات ذهنی: در تقسیم‌بندی اختلالات، مشکلات عده‌ای ذهنی محسوب می‌شود. مشکلات ذهنی عبارت است از هر گونه تفکر، رفتار و تمایل غیر عادی و مجموعه عواملی که در ادراکات انسان، ایجاد اختلال کند. مانند: انحرافات جنسی، بیش فعالی، دیگر آزاری، خود آزاری، ناآرامی، عصبانی شدن بی‌دلیل، توهمات گوناگون دیداری، شنیداری، احساسی، پندری و...، انواع اسکیزوفرنی (پارانوئید و...)، وسواس، دوقطبی، مشکلات شخصیتی (چند شخصیتی بودن و ...) ترس‌های غیر منطقی (فوبیا)، تمایل به خودکشی و...
در فرادرمانی، دیدگاه خاصی درباره این گروه از بیماری‌ها وجود دارد و درمان آنها از طریق شاخه اختصاصی «تشعشع دفاعی» دنبال می‌شود و اساس آن در کتاب «موجودات غیر ارگانیک» تشریح شده است. درمان این گروه، با شیب صعودی مثبت ولی زیگزاگی طی می‌شود.

رفرنس پاسخ:
- فایل تصویری جلسه ۱ دوره ۱ نظام قدیم نسخه اول: (۲:۳۵:۴۹ تا ۲:۳۶:۳۸)
- فایل تصویری جلسه ۲ دوره ۱ نظام قدیم نسخه اول: (۲:۱۹:۲۱ تا ۲:۲۰:۰۷)

خیر! اسکن و بیرون‌ریزی به معنای «بازسازی علائم»از طریق خواندن یا بازخوانی حافظه­ سلولی، به منزله بررسی تنش­ها، فشارها، ناملایمات، سموم و... می‌باشد. سلول، هم «شعور سلولی» وهم«حافظه‌ سلولی»دارد. حافظه‌ سلولی، شرح حال و سابقه ناملایمات و تنش‌هایی که به او وارد شده را در خود ثبت و ضبط می‌کند. زمانی که ارتباط برقرار می‌شود؛ صد تریلیون سلول، سابقه ناملایمات و تنش‌هایی که به آنها وارد شده را بروز می‌دهند. ولی این فقط بازسازی علائم بیماری است و فرضا  در این مورد، بروز این تنش‌ها به این صورت نیست که رگ­های قلب دچار گرفتگی شوند تا نشان دهند که شخص در ناحیه قلب مشکل گرفتگی عروق دارد. بلکه این اسکن با علائمی از قبیل تیر کشیدن در ناحیه قلب، تنش­های قلب را نشان خواهد داد. حتی در برخی موارد ممکن است با این تیر کشیدن، مسیر گرفتگی نیز مشخص شود. بنابراین، صرفا بازسازی علائم صورت می‌گیرد و هیچ خطری برای بیمار ندارد. تا امروز نه تنها حتی یک مورد نتیجه منفی وجود نداشته بلکه موارد زیادی داشته‌ایم از کسانی که عمل بای پس (Bypass) کرده‌اند و در معرض فرادرمانی قرار گرفته‌اند و نتیجه این بوده که درمانشان بسیار سریع‌تر و دردشان کمتر بوده ‌است و گزارش داده‌اند که روز سوم عمل، مساوی بوده‌اند با کسانی که یک هفته از عملشان گذشته بوده است.اصولا به‌طور کلی تا جایی‌که پزشک به آنها مهلت می‌دهد؛ می‌توانند تحت فرادرمانی قرار ‌گیرند. موارد بسیار زیادی هم وجود داشته که مشکلات قلبی داشته و می‌بایست تحت عمل جراحی قرار می‌گرفته‌اند و دیگر اصلا نیاز به عمل نشده است.

رفرنس پاسخ:

-فایل تصویری جلسه 4دوره 1 نظام قدیم نسخه اول: (1:32:38 تا 1:36:25)

-فایل تصویری جلسه 2دوره 1 نظام قدیم نسخه اول: (2:23:16 تا 2:23:57)

منظور از «اتصال» در مکتب عرفان کیهانی حلقه، برقراری نوعی «ارتباط» با شبکه شعور کیهانی می‌باشد که هیچ تعریف دقیقی برای آن نمی‌توان ارائه کرد.زیرا در دنیای بی‌ابزاری و از طریق ورود به کانال‌های فرازمان و فرامکان صورت می‌گیرد. از آنجا که شعور و هوشمندی، دیدنی و سنجیدنی نیست؛ فقط می‌توان اثرات آن را در بدن یافت و از آن گزارش ارائه داد.بنابراین ما فقط می‌توانیم آثار «اتصال»را مورد بررسی قرار دهیم و نه خود «اتصال» را. در بسیاری از موارد، افراد متوجه اتصال خود می‌شوند و گزارشاتی در مورد نحوه این اتصال ارائه می‌کنند. اما متوجه شدن یا نشدن فرد در این‌مورد، هیچ‌گونه تاثیری در نتیجه درمانی و... ندارد و ملاک نیست.بلکه فقط به‌عنوان نوعی تجربه مورد توجه قرار می‌گیرد و نه هدف.
از آنجا که اتصال، مفهومی تجربی است؛ برقراری آن فقط با یک توجه کوتاه آنی یا همان «نظر»صورت می‌گیرد که موجب برقراری پیوند جزء و کلمی‌گردد و به‌دنبال آن، آثار این پیوند آشکار می‌شود.
جهت بهره‌برداری از بخش عملی مکتب «عرفان کیهانی حلقه»، نیاز به ایجاد «اتصال» به «حلقه‌های متعدد» شبکه شعور کیهانی است. این «اتصال‌ها» اصل جدایی‌ ناپذیر این مکتب عرفانی هستند.
در دنیای عرفان و روی پله عشق، همه چیز بر اساس «اتصال» و متصل شدن است.اتصال، موضوعی است که انسان همواره از زمانی که دست چپ و راست خود را شناخته با آن سر و کار داشته است. در طول تاریخ، انسان همیشه متصل شده و الهام گرفته است. کما اینکه پایۀ علوم، الهاماتی هستند که انسان گرفته و بعد تبدیل به علم شده‌اند. ما در دنیای عشق، با ویژگی‌های خاصی سر و کار داریم که با پله عقل قابل توضیح نیست. به این معنا که کسی نمی‌تواند شکل اتصال را رسم کند یا آن را تعریف کند. بلکه فقط می‌توانیم ارتباط را برقرار کنیم و واقعیتی را بیافرینیم. از طرف دیگر، هر چیزی که واقعیت دارد؛ متعلق به دنیای علم و عقل است و واقعیت‌های به‌دست آمده در ارتباط‌های مکتب عرفان کیهانی حلقه، قابل تکرار و آمار پذیر بوده و قابلیت بررسی آزمایشگاهی را نیز دارا می‌باشند. کما اینکه نتایج آزمایشگاهی مربوطه در سایت تحقیقاتی کازمواینتل به ثبت رسیده‌اند.

رفرنس پاسخ:
- کتاب انسان از منظری دیگر صفحه ۸۷ و ۸۸
- کتاب سایمنتولوژی صفحه ۵۸
- فایل تصویری جلسه ۱ دوره ۱نظام قدیم نسخه اول ( ۴۸: ۲۲ تا ۲۵:۲۰)

اصلاح الگوی خواب و ارتقای کیفیت خواب (شفاف شدن، رنگی شدن، هدفمند شدن خواب و…) که افراد آن را در طی دوره‌ها تجربه می‌کنند؛ با این ارتباط فرق دارد. زیرا این ارتباط فقط مخصوص کاربرانی است که به آن نیاز دارند و افرادی که قصد استفاده عملی را دارند؛ مجبور به دانستن دروس مربوطه نیستند و بدون دانستن مباحث نیز می‌توانند از این ارتباط‌ها بهره‌برداری نمایند.

چرا که یک موقع هست که ارتباط به فردی تفویض می‌شود و یک‌ موقع هم، یک ارتباط برای فرد کار (اعلام) می‌شود. 

تفویض حلقه با اعلام حلقه متفاوت است. زمانی‌که حلقه‌ای تفویض می‌شود، فرد به آن ارتباط تجهیز شده و می‌تواند خودش هم آن حلقه را اعلام کند اما وقتی حلقه‌ای برای فرد کار (اعلام) می‌شود؛ او فقط در معرض آن قرار می‌گیرد و دیگر خودش حلقه را نخواهد داشت.

اصلاح الگوی خواب یک موضوع کاربری است و در سایمنتولوژی تفویض می‌شود یا مربی فرادرمانی به آن تجهیز می‌شود تا بتواند برای دیگران کار کند.

اطلاعیه: مورخ ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲، مصادف با ۲ می ۲۰۲۳ در وب‌سایت مرکزی «ماطاهری دات کام»